poburczeć

poburczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIa, poburczećczę, poburczećczy, poburczećczał, poburczećczeli, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'spędzić jakiś czas, burcząc na kogoś, gderając; pozrzędzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ojciec trochę poburczał, ale w końcu się zgodził. Mama poburczała na nas za spóźnienie na obiad. {{/stl_10}}